اَلنَّقِيلُ [en-nekîl] (nûn’un fethiyle) At nakıllamağa denir; yukâlu: فَرَسٌ ذُو نَقِيلٍ أَيْ سُرْعَةِ نَقْلِ الْقَوَائِمِ Ve garîb adama denir; mü’ennesi نَقِيلَةٌ [nekîlet]tir ve نَقِيلٌ [nekîl] denir hâ’sız; yukâlu: رَجُلٌ نَقِيلٌ أَيْ غَرِيبٌ وَامْرَأَةٌ نَقِيلَةٌ وَنَقِيلٌ Ve yağmur yağmış yerden yağmadık yere akıp gelen sel suyuna denir; yukâlu: سَيْلٌ نَقِيلٌ إِذَا جَاءَ مِنْ أَرْضٍ مَمْطُورَةٍ إِلَى غَيْرِهَا Ve bir türlü yürüyüşe denir ki murâd adımları tîz tîz alarak yürümektir.