اَلنَّهْمُ [en-nehm] (وَهْمٌ [vehm] vezninde) Zîk-ı nefesle katı katı solumak ma’nâsınadır; yukâlu: نَهَمَ الرَّجُلُ نَهْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا نَحَمَ Ve نَهْمٌ [nehm] ve نَهِيمٌ [nehîm] Haykırarak tehdîd ile zecr ve âzâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَهَمَهُ نَهْمًا وَنَهِيمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَاتَ عَلَيْهِ وَتَوَعَّدَهُ وَزَجَرَهُ Ve نَهْمٌ [nehm] ve نَهِيمٌ [nehîm] ve نَهْمَةٌ [nehmet] Deveye yürümek için âzâr ile haykırmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَهَمَ إِبِلَهُ نَهْمًا وَنَهِيمًا وَنَهْمَةً مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا زَجَرَهَا بِصَوْتٍ Ve çakıl taşı makûlesini fiske ile bir kimseye atmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَهَمَ بِالْحَصَى إِذَا خَذَفَهُ