(a. i.) : 1) noksan, eksiklik. 2) eksiltme, azaltma.

iz. ar. ve: ( noksan نقصان: iz. ar. 1. Eksilme, eksiklik, azalma, azlık: naks-ı dem; noksân-ı servet. 2. Yokluk, fikdân. [noksânî ve noksâniyyet galattır.] ≡ sıf. tr. Nâkıs, eksik, kusûrlu: noksan iş, adam.

اَلنَّقْشُ [en-nakş] (nûn’un fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Bir nesneyi iki yâhûd birkaç renkler ile alaca eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَقَشَ الشَّيْءَ نَقْشًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا لَوَّنَهُ بِلَوْنَيْنِ أَوْ أَلْوَانٍ Ve cimâ’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَقَشَ الْجَارِيَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve hurmâ salkımı nuzc bulup rutab olmak için dikenlik ile darb eylemek ma’nâsınadır ki tîz yumuşayıp rutab olsun diye dikenlikler ile dürtüştürüp darb ederler; yukâlu: نَقَشَ الْعِذْقَ إِذَا ضَرَبَهُ بِشَوْكٍ حَتَّى يُرْطِبَ Ve bedene batmış dikeni çıkarmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَقَشَ الشَّوْكَةَ مِنْ رِجْلِهَا إِذَا اسْتَخْرَجَهَا Ve bir nesneyi gereği gibi 'ayân olmak için ötesini araştırmak ma’nâsına müsta’meldir; istihrâc-ı şevk ma’nâsından me’hûzdur; yukâlu: نَقَشَ عَنِ الشَّيْءِ إِذَا اسْتَقْصَى كَشْفَهُ Ve نَقْشٌ [nakş] صُعْرُورٌ [su’rûr]dan asgar olan zamka denir. Ve suya ıslanmış hurmâya denir. Ve koyun ve keçi yatağını diken ve taş makûlesi nesnelerden pâk eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَقَشَ مَرْبِضَ الْغَنَمِ إِذَا نَقَّاهُ مِنَ الشَّوْكِ وَنَحْوِهِ

vn. & s. 1. A striking, beating a gong. 2. A disparaging or blaming.

vn. & s. 1. A lessening, diminishing, making deficient or incomplete. 2. A being or becoming deficient; deficiency.

اَلنَّقْسُ [en-naks] (nûn’un fethi ve kâf’ın sükûnuyla) نَاقُوسٌ [nâkûs] çalmak. Ve fi’l-hadîsi: “كَادُوا يَنْقُسُونَ حَتَّى رَأَى عَبْدُ اللهِ بْنُ زَيْدٍ الْأَذَانَ فِي الْمَنَامِ” Ve نَقْسٌ [naks] لَقْسٌ [laks] gibi şol kimseye derler ki halkı ta’yîb edip suhriyyeye ala.

اَلنَّقْصُ [en-naks] (nûn’un fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Eksilmek ve eksiltmek; yukâlu: نَقَصَ الشَّيْءُ نَقْصًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَنَقَصْتُهُ أَنَا يَتَعَدَّى وَلَا يَتَعَدَّى Ve نَقْصٌ [naks] 'Ayb ma’nâsına da gelir.