(a. i.) : kesme, boğazlama, (bkz. : nahr, zebh).

اَلنَّخْعُ [en-nah’] (nûn’un fethi ve hâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) İkrâr eylemek ma’nâsınadır; tekûlu: نَخَعَ لِي بِحَقِّي نَخْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْ أَقَرَّ Ve bu ma’nâ-yı âtîden münşa’ibdir. Ve boğazlanmış koyunu yüzdükten sonra yüreğinin kanı çıkıp akmak için boğazının çukuruna bıçak sokmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَعَ الشَّاةَ إِذَا سَلَخَهَا ثُمَّ وَجَأَهَا فِي نَحْرِهَا لِيَخْرُجَ دَمُ الْقَلْبِ Ve hayvânı boğazlamaktan ‘aceleden yâhûd bıçağı şiddetle basmaktan nâşî ifrât edip نُخَاعٌ [nuhâ’] dedikleri hayta kadar kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَعَ الذَّبِيحَةَ إِذَا جَاوَزَ مُنْتَهَى الذَّبْحِ فَأَصَابَ نُخَاعَهَا Ve bir kimseye muhabbet ve nasîhati safvet ve ihlâs üzere kılmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَخَعَ فُلاَنًا اَلْوُدَّ وَالنَّصِيحَةَ إِذَا أَخْلَصَهُمَا