اَلْمُحَكِّمُ [el-muhakkim] (مُحَدِّثٌ [muhaddis] vezninde ki) tarafe’nin şi’rinde vâki’dir, eşmiş yortmuş, cihân-dîde ve ahvâl-âşinâ pîr adamdan 'ibârettir. Cevherî kâf’ı meftûhan kayd etmekle vehm eylemiştir. Ve işbu “إِنَّ الْجَنَّةَ لِلْمُحَكَّمِينَ” hadîsinde vârid olan مُحَكَّمٌ [muhakkem] lafzı kâf’ın fethiyle ve kesriyle mervîdir, kesr rivâyetine göre مُنْصِفٌ مِنْ نَفْسِهِ ma’nâsınadır. Ve onlar ashâb-ı uhdûddan şol kavmdir ki küffâr kendileri katl ile küfr beyninde tahyîr eylediklerinde İslâm üzere sebâtla katl olunmağı ihtiyâr eylediler.