اَلْمُدَرَّبُ [el-muderreb] (مُعَظَّمٌ [mu’azzam] vezninde) Münecced ve mücerreb ya’nî kerrâtla şecâ’at ve cür’eti âzmûde dilîr ve mâzî ve kâr-güzâr minkâle adama denir ki cemî’-i umûru gûyâ ki kendisine mülk edip musahhar kılmış ola; yukâlu: رَجُلٌ مُدَرَّبٌ أَيْ مُصَابٌ بِالْبَلاَيَا Ve arslana denir. Ve bineğe ve yüke ve derbendât gibi sa’b yerlerden bî-tevakkuf ve bî-muhâbâ mürûr u 'ubûra öğrenmiş alışık ikdi ve mu’allem deveye denir. Mü’ennesi مُدَرَّبةٌ [muderrebet]tir hâyla. Ve kâ’ide-i muttaridedendir ki her bir mâdde ki işbu مُدَرَّبٌ [muderreb] ma’nâsında mufa’’al bünyesi üzere vârid ola, 'ayn-ı fi’lin fethi ve kesri câ’izdir, مُجَرَّبٌ [mucerreb - mucerrib] ve مُخَرَّجٌ [muharrec - muharric] ve مُجَرَّسٌ [mucerres- mucerris] ve مُضَرَّسٌ [mudarres- mudarris] gibi, lâkin مُدَرَّبٌ [muderreb] kelimesinde hemân 'ayn’ın kesri câ’iz değildir.