اَلْمُبْرِمُ [el-mubrim] (مُحْسِنٌ [muhsin] vezninde) بَرَمٌ [berem] ya’ni iri meşe ağacı yemişini derip devşiren adama denir. Ve بُرْمَةٌ [burmet] dedikleri çömlek yapan, ‘alâ-kavlin dağlardan o çömlek taşlarını kat’ eden adama denir; yukâlu: رَجُلٌ مُبْرِمٌ أَيْ صَانِعُ الْبُرْمَةِ أَوْ هُوَ مَنْ يَقْتَلِعُ حِجَارَتَهَا مِنَ الْجِبَالِ Ve sakîl ve girân-cân kimseye ıtlâk olunur, gûyâ ki hem-demlerinin vücûdlarını kal’ ve kam’ eder; yukâlu: رَجُلٌ مُبْرِمٌ أَيْ ثَقِيلٌ Ve dâ’imâ beyhûde ve bî-ma’nâ efsâne-gûy olan kimseye ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ مُبْرِمٌ أَيْ غَثُّ الْحَدِيثِ