iz. ar. cm: emyâl. 1. İğne gibi ince ve uzun âlet, iğne, ibre. 2. Göze sürme sürmeye mahsus kemikten veya fil dişinden düz hılâl. 3. Yarayı sonda etmeye ve içine fitil sokmaya mahsus ucu kunt ince demir âlet: mil sokmak, mil ile yoklamak. 4. Sivri çelik kalem: mil ile kazmak. 5. Sivri ve münferid dağ veya tepe. 6. Rekz olunmuş (dikilmiş) sütûn veya sivri taş, dikili taş, nişan taşı. 7. Bir çark veya kürenin onun üzerinde döndüğü şiş, mihver: değirmen mili. 8. Yolun beher ikibin beş yüz arşın mesafesinde dikilen sivri taş veya ağaç ki mesafeyi ölçmeye yarar. 9. Bu alâmetlerin beher ikisi arasındaki mesafe ki badehü denizde dahi isti’mâl olunup, tûlu her memlekete göre tahallüf etmiştir: mil-i berrî; mil-i bahrî; Osmanlı, İngiliz mili. mîl-i coğrafî = coğrafyada müsta’meli. اعشارى ميل mîl-i a’şârî = kilometre.