اَلْمِعْلَقُ [el-mi’lak] (mîm’in kesri ve lâm’ın fethiyle) Vâhidi. Ve bu takrîrden fehm olunur ki sâhib-i surâh’ın مَعَالِقُ [me’âlik] “sûsmârân-ı hurde” ve مِعْلَقٌ [mi’lak] “yekî” dediği sehvdir, nitekim Cevherî’nin istişhâd ettiği beyt mü’eyyid olur: “وَإِنَّا لَنُمْضِي بِالْأَكُفِّ رِمَاحَنَا || إِذَا أُرْعِشَتْ أَيْدِيكُمُ بِالْمَعَالِقِ” Zîrâ bu beytte مَعَالِقُ piyâlelere haml olunmak akrebdir, kelerlere haml olunmaktan nitekim zevk-i selîmi olan hafî değildir, husûsâ Cevherî bâb-ı bâ’da عِلَابٌ ['ilâb] piyâleler ma’nâsına gelmesini tasrîh etmiştir, sûsmârlar ma’nâsına gelmesini tasrîh etmemiştir.