d. fa. 1. İstisnâ beyân eder, ancak, illâ, şu kadar ki: bu iş kolay olamaz, meğer siz himmet ederseniz. 2. Gafletten sonra anlaşılan bir şey hakkında kullanılır, halbuki: ben tabip aramaya gittim, meğer o iyileşip dışarı çıkmış.— birinci mana ile “meğer ki” ve ikinci mana ile “meğerse” sûretinde dahi kullanılır: yarın mutlak gelirim meğer ki hasta olayım. [dâimâ fiil-i iltizâmî veya bunun hükmünde bir emir veya nehy-i gâib ile kullanılır.] Ben onu sabah bekliyordum, meğerse o akşamdan gelmiş. [bu halde dâimâ sîga-i rivâyet ile kullanılır.]

conj. 1. But. 2. Unless. 3. And yet. 4. Perhaps.