اَلْمَطُّ [el-matt] (mîm’in fethi ve tâ-yı mu’cemenin teşdîdiyle) Bir nesneyi çekip sündürmek ma’nâsınadır; yukâlu: مَطَّهُ مَطًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا مَدَّهُ Ve kuyudan kovayı çekmek ma’nâsınadır; yukâlu: مَطَّ الدَّلْوَ إِذَا جَذَبَهُ Ve kibr ve nahvetten kaşları ve yüzleri germek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: مَطَّ حَاجِبَيْهِ وَخَدَّهُ إِذَا تَكَبَّرَ Niteki bu makâmda نَأَى بِجَانِبِهِ وَصَعَرَ خَدَّهُ dahi kinâye olunur. Ve muhâtaba parmakları sövelterek söz söylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: مَطَّ أَصَابِعَهَا إِذَا مَدَّهَا مُخَاطِبًا بِهَا يَعْنِي كَأَنَّهُ يُخَاطِبُ بِهَا