(a. i.) : 1) iki şeyin arası, aradaki şey, ara. 2) haremle (kadınlar dâiresi ile) selâmlık (erkekler dâiresi) arasındaki oda. 3) sarayda, vükelânın ve diğer zevatın müracaat edecekleri ve pâdişah yakınlarının bulunduğu dâire. 4) padişah sarayı. mâ-beyn-i hümâyûn : sarayda, pâdişâhın husûsî olarak erkekleri kabul ettiği dâire. mâ-beyn kapısı : harem ile selâmlık dâirelerinin arasındaki kapı. mâ-beyn müşiri : sarayda mâbeyn dâiresi başı. 5) araya soğukluk girmiş olma. mâ-beyn olmak : ara açılmak. 6) müz : tam seslere göre îtibâr edilen ahenk-lere nazaran, yarım ses tiz olan ara âhenklere verilen bir ad. Bu suretle mansur mabeyni, dâvud m