اَللَّغْوُ [el-lagv] (lâm’ın fethi ve gayn’ın sükûnuyla) Tekellüm eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: لَغَا الرَّجُلُ يَلْغُو لَغْوًا إِذَا تَكَلَّمَ Ve nevmîd olmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَغَا الرَّجُلُ إِذَا خَابَ Ve tiridi yağa gereği gibi kandırıp doyurmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَغَا ثَرِيدَتَهُ إِذَا رَوَّاهَا بِالدَّسَمِ Ve لَغْوٌ [lagv] Mu’teddün bih olmayan herze ve beyhûde nesneye denir; ef’âl ve akvâlden e’ammdır, لَغَى [legâ] ve لَغْوَى [lagvâ] gibi, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bey’ ve şirâ makûlesi mu’âmelede mu’teddün bihâ olmamakla mühmel ve sâkıt olan koyuna denir. Ve kavluhu ta’âlâ: ﴿لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ﴾ اَلْآيَة أَيْ لَا يُؤَاخِذُكُمْ بِالْإِثْمِ فِي الْحَلِفِ إِذَا كَفَّرْتُمْ Ya’nî keffâreti verilen yemînin vebâli sâkıt olmakla defter-i hukûka kayd olunmayıp heder ve sâkıt olduğundan Hak celle ve 'alâ o hâlifi mu’âhaze ve 'ikâb eylemez.