اَلْقُصْقُصُ [el-kuskus] (هُدْهُدٌ [hudhud] vezninde) ve اَلْقُصْقُصَةُ [el-kuskusat] (hâ’yla) ve اَلْقُصَاقِصُ [el-kusâkis] (عُلاَبِطٌ [‘ulâbit] vezninde) ve اَلْقَصْقَاصُ [el-kaskâs] (ثَرْثَارٌ [sersâr] vezninde) Yoğun gövdeli, ‘alâ-kavlin bodur adama denir; yukâlu: رَجُلٌ قُصْقُصٌ وَقَصْقُصَةٌ وَقُصَاقِصٌ وَقَصْقَاصٌ أَيْ غَلِيظٌ أَوْ قَصِيرٌ Ve قُصَاقِصٌ [kusâkis] ve قُصْقُصَةٌ [kuskusat] ve قَصْقَاصٌ [kaskâs] Arslana sıfat olur ki iri ve fîl-hey’et demek olur. Ve قُصَاقِصٌ [kusâkis] lafzının cem’-i mükesseri قَصَاقِصُ [kasâkis]tir kâf’ın fethiyle ve cem’-i sâlimi قُصَاقِصَاتٌ [kusâkisât]tır. Ve قُصَاقِصٌ [kusâkis] Pek yaramaz mûzî ve merdüm-âzâr olan yılana denir; yukâlu: حَيَّةٌ قُصَاقِصٌ أَيْ خَبِيثَةٌ Ve kavî ve tüvânâ erkek deveye vasf olur; yukâlu: جَمَلٌ قُصَاقِصٌ أَيْ قَوِيٌّ