i. 1. Sıkı bağlanmış top şey. 2. Eski tarzda sımsıkı bağlanmış çocuk. 3. Çocuğu bu sûretle sarıp bağlamaya mahsus bezler takımı ve ale’l-husûs bohça gibi bağlananı: kundak bezi, bezleri; kundakta iken; kundaktan çıktı. 4. Tüfeğin gerisindeki kısmı ki ağaçtan ve kuntça olur. 5. Tekerleksiz topun ağaçtan olan istinâdgâhı. 6. Ateş koymak ve yangın etmek için, yağlı paçavralarla sâir tutuşacak şeylerden hazırlanıp sarılmış şey: kundak komak. 7. Kadınların yemeniye sararak sâde baş bağlamaları: baş kundağı.