اَلْقُدْسُ [el-kuds] (kâf’ın zammıyla) ve اَلْقُدُسُ [el-kudus] (zammeteynle) Pâkliğe denir; yukâlu: فِيهِ قُدْسٌ وَقُدُسٌ أَيْ طُهْرٌ Ve pâk olmak ma’nâsına masdar olur; yukâlu: قَدُسَ الشَّيْءُ قُدْسًا مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ إِذَا طَهُرَ Ve قُدُسٌ [kudus - kuds] Necd ülkesinde bir cebel-i 'azîm adıdır. Ve Beytu’l-Makdis ismidir, onda levs-i zünûbdan tatahhür olunduğu için. Ve Cibrîl 'aleyhi’s-selâma ıtlâk olunur. Niteki رُوحُ الْقُدْسِ [Rûhu’l-kuds] dahi denir, taraf-ı ilâhîden kuds ile nüfûs-ı 'ibâdı mutahhir olan kur’ân ve hikmet ve feyz-i rabbânî ile nâzil olduğu için. Ve hicâz’da iki dağın ismidir: Birine kudsu’l-Esved ve birine kudsu’l-Ebyad derler.