i. 1. yolculukta gece konacak yer, menzil: yolcuya konak vermek = yatacak yer tedârik etmek. 2. Esnâ-yı seferde durma, meks ü karar, oturak, direng: orada bir gün konak ettik. 3. İki menzil arasındaki yol, mesâfe, bir günlük yol, merhale: buradan Edirne’ye kaç konaktır? O yolu üç konakta kat ettik. 4. İkâmetgâh, menzil, mesken: orada konak tuttu. 5. Büyük ev, dâire: paşakonağı, ricâl, küberâ konakları. 6. Dâire-i resmiyye, hükûmet şubelerinden birinin binası: hükümet konağı. 7. Başa konan kepek: başımda çok konak peydâ olur; baş konağına karşı ilaç.