اَلْقِوَامُ [el-kivâm] (قِتَالٌ [kitâl] vezninde) مُفَاعَلَةٌ [mufâ’alet]ten masdardır, bir kimse ile bilece kâ’im olmak ma’nâsınadır; tekûlu: قَاوَمْتُهُ قِوَامًا إِذَا قُمْتَ مَعَهُ Ve قِوَامٌ [kivâm] İsm olur, fi’l-asl masdar-ı sülâsîdir, bir işin ve bir nesnenin nizâmı ve medâr-ı sebât u 'imâdına denir ki o iş ve o nesne onunla sûret-i vücûd ve sebât bulur; vâv’ı yâ’ya ibdâlle قِيَامٌ [kiyâm] dahi denir; yukâlu: هُوَ قِوَامُ ذَلِكَ الْأَمْرِ وَقِيَامُهُ أَيْ نِظَامُهُ وَعِمَادُهُ وَمِلَاكُهُ