قاپو kapu قاپی kapı. i. 1. Ev, konak ve dâire ve her nevi binânın girilip çıkılacak yeri; bâb, der: ev, konak, saray kapısı; kapıdan içeri girmek, kapıdan dışarı çıkmak; oda kapısı; sokak kapısı = sokağa açılan dış kapı. 2. Dâire-i resmiyye, ashâb-ı mesâlihin mürâcaatgâhı bi’t-tab’, kapısı büyük olan konak: Paşakapısı = vaktiyle Sadâret Dâiresi hükmünde olan Bâbıâlî ve taşralarda hükümet konağı. Şeyhulislâm Kapısı = Dâire-i Meşîhat-ı İslâmiyye. Serasker Kapısı = Dâire-i Askeriyye; Ağa Kapısı = vaktiyle Yeniçeri Ağalığı Dâiresi. 3. Memuriyyet, mansıb, hizmet: kapı bulmak; kapıdan olmak. 4. Bir hizmeçinin hizmetinde bulunduğu hâne veya konak. 5. Her hâcet için mürâcaat olunan büyük kapı, der-bâr, der-gâh, bâb, atebe: bu kapıdan koğulursam hangi kapıya gidebilirim. 6. Tavla oyununda muhtelif yerlerden iki taş oynayıp, ikisini bir hâneye getirmek, vurulmayacak sûrette birbiri üstüne koymak: kapı yapmak, kapı kazanmak. 7. mc. Îrâd olunacak bir söze veya edilecek bir teklif veya ricâya mukaddime olacak bahâne ve vesîle: edeceği teklife şimdiden kapı yapıyor.