i. [kapamak’tan] 1. Her nevi kabın üstünü örtmeye mahsus muhtelif şekil ve sûrette safha (gerek kaba merbût ve gerek ayrı olsun): sahan, tencere, kutu, cezve, ibrik, sandık kapağı: kapağını açmak, kaldırmak. 2. Lağım vesâire üstünü örtmeye yarayabilecek sûrette ince ve yassı çıkarılmış taş: su yolunun üstüne kapak örtmek. 3. Bazı azâ-yı bedeni örtmeye mahsus zar veya uzuv: göz kapağı, üst kapak, alt kapak, diz kapağı. 4. bh. Her tarafında iki sıra topu hâvî eski bir nevi sefîne-i harbiyye. Kapak süvârîsi = bahriye miralayı.

s. 1. A lid, cover; a stopper, cork, and the like. 2. The outside layer of a bale of any damageable commodity; also, the outside layer of any goods, when sold apart. 3. A line-of-battle ship.