اَلْقَنَى [el-kanâ] (عَصَا ['asâ] vezninde) Burnun yukarısı yüksekçe ve ortası nev’an kalkık ve ucu ki yumuşağıdır, uygun ve doluca olmak ma’nâsınadır, doğan burunlu olmak ve koç burunlu olmak ve çekme burunlu olmak ta’bîr olunur; ortasında olan kalkıklık semer gibi olup yakışıklı ve nâzükâne olur. Ve bu at kısmında 'ayb ve sakar ve bâzî kısmında medîhadır; 'alâ-kavlin ortası fi’l-cümle tümsekçe olarak delikleri nev’an darca olmaktan 'ibârettir; yukâlu: فِي أَنْفِهِ قَنًى وَهُوَ ارْتِفَاعُ أَعْلَاهُ وَاحْدِيدَابُ وَسَطِهِ وَسُبُوغُ طَرَفِهِ أَوْ نُتُوُّ وَسَطِ الْقَصَبَةِ وَضِيقُ الْمَنْخَرَيْنِ

اَلْقَنَا [el-kanâ] (kâf’ın fethi ve elifin kasrıyla) Kezâlik hurmâ salkımı. Ve قَنَا [kanâ] قَنَاةٌ [kanât]ın dahi cem’i gelir, gönderler ma’nâsına.