i. [kab’dan müştakk olup, vech-i tesmiyesi maruf bir cinsinin su vesâire kabı olmasıdır.] Kavun, karpuz ve hıyar cinsinden olarak yere sürünen iri yapraklı bir nebâtın verdiği iri semeredir ki sebzeden madûd olup muhtelif yemeklere girer ve envâ’-ı kesîresi olup bazı nevileri hayli büyük olur. Arapça: (قثاء kıssâ’), farsça: (كدو kedû): armut kabağı = armut biçiminde yalnız süs için dikilir bir kabak. Sakız kabağı = taze yenen en küçüğü. Asma kabağı = çardak üzerine alınıp pek ziyâde uzayanı ki mayhoşça olup yine taze yenir. Bal kabağı = kurusu yenir uzunca kırmızı kabak. Mc. Bir şey bilmez, ahmak adam. Helvacı kabağı = kışın kurusu yenen ve hayvanâta yem edilen pek iri ve yuvarlak cinsi. Su kabağı = içi boş ve ortası ince olup kurutulduktan sonra su vesâire vaz’ına yarayanı.

s. See قباق .

s. 1. A pumpkin; a gourd; a squash or vegetable marrow. 2. A gourd or gourd-shaped vessel. 3. A bald head. 4. (provincial) The front; also, the space in front of a person or thing, the presence of a person.