اَلْقُوقُ [el-kûk] (kâf’ın zammıyla) ve اَلْقَاقُ [el-kâk] (حَالٌ [hâl] vezninde ki aslı قَوَقٌ idi fethateynle) ve اَلْقِيقُ [el-kîk] (kâf’ın kesriyle) Haddi mütecâviz uzun olan kişiye denir; yukâlu: رَجُلٌ قُوقٌ وَقَاقٌ وَقِيقٌ أَيِ الْفَاحِشُ الطُّولِ Ve قُوقٌ [kûk] Bir cins boynu uzun su kuşuna denir. Ve ‘avretin fercine denir. Ve kayâsire-i Rûm’dan bir kayserin adıdır, denânîr-i قُوقِيَّةٌ [kûkiyyet] ona mensûbdur. Mü’ellif bunu fâ’ ile de zikr eylemiştir. Şârih der ki ona قُوقَا [kûkâ] dahi derler idi. Zâhiren قُوقَا [kûkâ] dedikleri kisvet-i Evrâm ona mensûbdur. Ve قَاقٌ [kâk] Hafîf ve şelfe, sebük-meşreb ahmak adama denir; yukâlu: رَجُلٌ قَاقٌ أَيْ أَحْمَقُ طَائِشٌ