iz. ar. [حيوة hayât’tan ms. if’âl] 1. Diriltme, canlandırma, iâde-i hayat: kıyamet günü cenâb-ı hâlık ölüleri ihyâ buyuracaktır. 2. Taze hayat verircesine şenlendirip i’mâr etme: temdîd olunan demiryol hatları anadolu’yu ihyâ etti. 3. Kuvvet ve tarâvet verme: bu yağmur bağları ihyâ etti. 4. Sevindirme, güzel bir haberle veya lütf u ihsânla tesrîr: beni ihyâ buyurdunuz. 5. Yeniden kuvvet ve şan ve şeref kazandırma: ihyâ-yı islâm. 6. Uyandırma, vücuda getirme, te’sîs veya ta’mîr: bir çeşme, bir tekke, bir mektep ihyâ etti. 7. (geceyi) ibadetle ve uykusuz geçirme: ihyâ-yı leyâlî ediyor.