(a. i.) : yemin ettirme, (bkz. : kasem).

v. n. A making (one) take an oath, swearing (him). 2. A (lad’s) about attaining to puberty.

a. v. n. 1. A putting (a thing) back or behind something. 2. A making (one) a successor (to another). 3. A breaking; falsifing (a promise, vow, etc.). 4. A reaching puberty.

اَلْإِحْلَافُ [el-ihlâf] (hemzenin kesriyle) And vermek.

اَلْإِخْلَافُ [el-ihlâf] (hemzenin kesriyle) Ağız râyihası mütegayyir olmak; yukâlu: أَخْلَفَ فُوهُ فَهُوَ لُغَةٌ فِي خَلَفَ إِذَا تَغَيَّرَ Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Eski bezi meremmet etmeğe dahi derler; tekûlu: أَخْلَفْتُ الثَّوْبَ فَهُوَ لُغَةٌ فِي خَلَفْتُهُ إِذَا أَصْلَحْتَهُ Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] ‘Ivaz vermeğe dahi derler; yukâlu li-men zehebe lehu mâlun ev veledun ev şey’un yuste’âdu: أَخْلَفَ اللهُ عَلَيْكَ أَيْ رَدَّ عَلَيْكَ مِثْلُ مَا ذَهَبَ Ve eger helâk olan ‘ıvaza kâbil değilse vâlid gibi yâ أَخٌ [ah] gibi yâ عَمٌّ [‘amm] gibi,خَلَفَ اللهُ عَلَيْكَ dersin elifsiz, ya’nî “hudây ta’âlâ kendi lutfunu vâlidene yâhûd âhar helâk olan nesnene halîfe kılsın.” Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Va’deye muhâlefet etmeğe de derler; yukâlu: أَخْلَفَهُ مَا وَعَدَهُ إِذَا قَالَ شَيْئًا وَلَا يَفْعَلَهُ عَلَى الْإِسْتِقْبَالِ Ve bir kimseyi hilf-i va’d etmiş bulmağa dahi derler; yukâlu: أَخْلَفَهُ إِذَا وَجَدَ مَوْعِدَهُ خُلْفًا Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Yıldız kuraklık îcâb etmeğe dahi derler, câhiliyyet ehlinin zu’mu üzere; yekûlûne: أَخْلَفَتِ النُّجُومُ إِذَا أَمْحَلَتْ فَلَمْ يَكُنْ فِيهَا مَطَرٌ Ve إِمْحَالٌ [imhâl] hâ-i mühmele ile kaht olmağa dahi derler. Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Bir nesne zâyi’ olduktan sonra yerine birin kesb etmeğe dahi derler; yukâlu: أَتْلِفْ وَأَخْلِفْ Ya’nî “Harc et ve kazan.” Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Kılıç sıyırmak için el uzatmağa dahi derler; yukâlu: أَخْلَفَ الرَّجُلُ إِذَا أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى سَيْفِهِ لِيَسُلَّهُ Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Ot kuruduktan sonra tâze ot bitirmeğe dahi derler; yukâlu: أَخْلَفَ النَّبَاتُ إِذَا أَخْرَجَ الْخِلْفَةَ Ve خِلْفَةٌ [hilfet] bir ottur ki kuruyan otun yerine biter. Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Devenin kasık bağı zekerinin üzerine gelip efşân etmeğe mâni’ olmağın kasık bağın husyeteynine yakın iletmeğe derler, efşâna mâni’ olmasın diye; yukâlu: أَخْلَفْتُ عَنِ الْبَعِيرِ إِذَا حَوَّلْتَ الْحَقَبَ فَتَجْعَلَهُ مِمَّا يَلِي خُصْيَىِ الْبَعِيرِ Ve حَقَبٌ [hakab] hâ-i mühmelenin ve kâf’ın fethiyle devenin kasık bağı. Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] nâkada isti’mâl olunmaz, zîrâ nâkanın bevli fercinden olmağın kasık bağı ona vâsıl olmaz. Ve إِخْلَافٌ [ihlâf] Kuyudan su çekmeğe dahi derler; yukâlu: أَخْلَفَ إِذَا اسْتَقَى