(a. i.) : huk. [eskiden] kocasından ayrılan kadının, tekrar başkasiyle evlenebilmek zorunda bulunduğu, yâni üç defa hayiz görüp temizleninciye kadar geçecek olan müddet, [kocasından boşanırsa (100) gün, kocası ölürse (130) gün beklenirdi].

اَلْإِدُّ [el-idd] (hemzenin kesri ve dâl’ın teşdîdiyle) ve اَلْإِدَّةُ [el-iddet] (hâ ile) 'Aceb ma’nâsınadır ki murâd ‘acîb olan nesnedir, Türkîde tanak ta’bîr olunur. Ve haddi mütecâviz fazî’ ve kabîh nesneye denir; yukâlu: جَاءَ بِإِدٍّ وَإِدَّةٍ أَيْ عَجَبٍ وَكَذَا أَمْرٍ فَظِيعٍ Ve âfet ve dâhiyeye denir. Ve 'akl kabûl eylemeyecek münker nesneye denir. Cem’i إِدَادٌ [idâd] gelir hemzenin kesriyle ve إِدَدٌ [ided] gelir, عِنَبٌ ['ineb] vezninde. Ve إِدٌّ [idd] Kahr ve galebe ve zor ve kuvvet ma’nâlarınadır.

s. pl. ادت An evil, calamity, misfortune, trouble, ill.

s. pl. ادت An evil, calamity, misfortune, trouble, ill.

s. An appointed space or point of time; especially, the space of time within which canonically a woman may not cohabit with a man after separation from a former spouse.

اَلْإِدُّ [el-idd] (hemzenin kesriyle) ve اَلْإِدَّةُ [el-iddet] Kezâlik belâ dâhiye ma’nâsına; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا﴾ (مريم 89)

عِدَّةُ الْمَرْأَةِ ['iddetu’l-mer’et] ('ayn’ın kesriyle) Hayzı günleridir. Ve عِدَّةٌ ['iddet] Bir niçe ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: أَنْفَذْتُ عِدَّةَ كُتُبٍ أَيْ جَمَاعَةَ كُتُبٍ Ve إِنْفَاذٌ [infâz] fâ ile ve zâl-ı mu’ceme ile irsâl ma’nâsınadır.