اَلْإِبْنُ [el-ibn] (hemzenin kesri ve bâ’nın sükûnuyla) Oğul.Aslı بَنَوٌ [benev]dir, bundan zâ’il olan vâv’dır, nitekim أَبٌ [eb]den ve أَخٌ [ah]tan zâ’il olan vâv idi. Ve bunun hazf olunan harfi أَخٌ [ah] gibi vâv olmasına karîne mü’ennesi بِنْتٌ [bint] gelmesidir, أَخٌ [ah]ın أُخْتٌ [uht] geldiği gibi, zîrâ bu makûle tâ bir mü’ennese dâhil olmaz, illâ onun müzekkeri lâbüddmahzûfu’l-vâv olur. Ve bu ma’nâya أَخَوَاتٌ [ehavât] ve هَنَوَاتٌ [henevât] delâlet eder, vâv’ı redd edenlere nazar. Ve إِبْنٌ [ibn]in vezni فَعَلٌ [fa’al]dir fethateynle, zîrâ bunun cem’i أَبْنَاءٌ [ebnâ’] gelir,جَمَلٌ [cemel ile أَجْمَالٌ [ecmâl] gibi. Ve bunun vezni فِعْلٌ [fi’l] ve فُعْلٌ [fu’l] vezni üzere değildir fâ’nın kesri ve zammıyla,جِزْعٌ [ciz’]le قُفْلٌ [kufl] gibi her ne denli bunların dahi cem’i أَفْعَالٌ [ef’âl] vezni üzere gelirse de, zîrâ إِبْنٌ [ibn]in vâv’la nûn’la cem’inde بَنُونَ [benûn] dersin bâ’nın fethiyle.Ve إِبْنٌ [ibn]in aslı فَعْلٌ [fa’l] vezni üzere dahi değildir feth-i fâ’ ve sükûn-i 'ayn’la, zîrâ onun cem’i أَفْعُلٌ [ef’ul] gelir,كَلْبٌ [kelb]le أَكْلُبٌ [eklub] gibi yâhûd فُعُولٌ [fu’ûl] gelir, فَلْسٌ [fels]le فُلُوسٌ [fulûs] gibi. Ve Ferrâ ba’zı 'Arabdan هَذَا مِنْ أَبْنَاوَاتِ الشِّعْبِ rivâyet kılmıştır ki maksûd Kelb kabîlesinden bir cemâ’attir, pes bu dahi mahzûfu’l-vâv olduğuna delîldir. Ve هَذَا ابْنٌ بَيِّنُ الْبُنُوَّةِ dedikleri dahi mahzûf olan vâv olmasına delîl olur.