(a. i. c. ; huteb) : cuma namazlarından evvel, bayram namazlarından sonra hatibin minberde halka verdiği dînî öğüt. 2) kitapların başındaki süslü nesir başlangıcı. 3) kız isteme, dünürlük. Sikke ve hutbe (para kesme ve hutbe okutma) : istiklâl işaretleri.

is. ar. 1. Cuma ve bayram namazlarında hutabânın kıraat eyledikleri bazı âyât-ı kerîme ve ehâdîs-i Nebeviye ile müzeyyen ve bazı nesâyih-ı dîniyyeyi muhtevî cümel-i celîledir ki, Halîfe hazretlerinin ismini ve duasını da hâvîdir: kendi nâmına hutbe okutmak = sikke darb etmek gibi saltanat ve hükümet alâimindendir. 2. Kitabın veya bir nutuk ve makalenin başındaki müsecca‘ ve mensûr ibâre: kitabına güzel bir hutbe yazmıştır; kitabının hutbesini başkasına yazdırdı.

s. A special homily and prayer, delivered by an official preacher (خطیب) before the midday service of worship on Fridays.