اَلْخُرَاجُ [el-hurâc] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Mutlakan bedende çıkan kurhalara ve çıbanlara denir, ya’nî verem-i hârrın mâddesi mütehallel olmayıp irin bağlasa ona خُرَاجٌ [hurâc] ıtlâk olunur. Ve ba’zı ta’lîkâtta mü’ellifin burada اَلْخُرَاجُ اَلْقُرُوحُ ‘ibâretine müfredi cem’ ile tefsîr eylemekle Sihâh’ın bu makâmda ‘ibâresi ondan evlâdır diye harf-endâzlık eylemiştir. Misbâh’ta musarrah olduğu üzere خُرَاجٌ [hurâc] cem’ ve müfredi خُرَاجَةٌ [hurâcet] olmakla cem’i cem’ ile tefsîr olmuş olur.