اَلْخُلُوُّ [el-huluvv] (سُمُوٌّ [sumuvv] vezninde) ve اَلْخَلَاءُ [el-halâ’] (وَفَاءٌ [vefâ’] vezninde) Boş ve tehî olmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَلَا الْمَكَانُ يَخْلُو خُلُوًّا وَخَلَاءً إِذَا فَرَغَ Ve şenliksiz tenhâ ve hâlî yere uğramak ma’nâsınadır; yukâlu: خَلَا الرَّجُلُ إِذَا وَقَعَ فِي مَوْضِعٍ خَالٍ لَا يُزَاحَمُ فِيهِ Ve hâzır et’imenin mecmû’undan ekl eylemeyip ba’zına kasr eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: خَلَا عَلَى بَعْضِ الطَّعَامِ إِذَا اقْتَصَرَ عَلَيْهِ Ve خُلُوُّ مَكَانٍ [huluvvu mekân] vefât eylemekten kinâye olur; yukâlu: خَلَا مَكَانُ فُلَانٍ أَيْ مَاتَ Ve خُلُوٌّ [huluvv] ve خَلَاءٌ [halâ’] Bir nesne zamân-ı mâzîde savuşup gitmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: خَلَا الشَّيْءُ إِذَا مَضَى Ve عَنْ ve مِنْ harfleriyle bir nesneden teberrî eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: خَلَا عَنِ الْأَمْرِ وَمِنْهُ إِذَا تَبَرَّأَ Ve bir nesneyi boşlayıp salıvermek ma’nâsınadır; yukâlu: خَلَا عَنِ الشَّيْءِ إِذَا أَرْسَلَهُ Ve bâ’ harfiyle bir adamı masharalığa almak ma’nâsınadır; yukâlu: خَلَا بِهِ إِذَا سَخِرَ مِنْهُ Ve خُلُوٌّ [huluvv] خَالِي [hâlî] lafzından cem’ olur; سَاجِدٌ [sâcid] ve سُجُودٌ [sucûd] gibi; yukâlu: جَاؤُونِي خُلُوَّ زَيْدٍ أَيْ خُلُوَّهُمْ مِنْهُ يَعْنِي خَالِينَ عَنْهُ