iz. ar. Kucak, âğûş: vâlidesinin hucr-ı terbiyesinden çıktığında. n.

اَلْهُجْرُ [el-hucr] (hâ’nın zammıyla) Fuhş ve kabîh ve nâ-sezâ söze denir; yukâlu: يَتَكَلَّمُ الْهُجْرَ أَيِ الْقَبِيحَ مِنَ الْكَلاَمِ Ve هُجْرٌ [hucr] Masdar olur, sayıklamak ma’nâsınadır; yukâlu: هَجَرَ الرَّجُلُ فِي نَوْمِهِ وَمَرَضِهِ هُجْرًا إِذَا هَذَى

s. 1. (pl. حجور) The breast, or, the side. 2. The breast of a garment, or, a breast pocket. 3. Care, protection. 4. Name of a town in Yemen.

اَلْحُجْرُ [el-hucr] (hâ’nın zammı ve cîm’in sükûnuyla) Def’ ma’nâsına. Tâ’ife-i 'Arab bir nesneyi kerîh görseler, حُجْرًا لَهُ derler; ey: دَفْعًا ki o kerîh gördükleri emrden isti’âze olur. Ve حُجْرٌ [hucr] Kezâlik ricâlden bir kimsenin adıdır ki o hucr el-Kindî’dir ki Âkilu’l-Murâr’la mülakkabdır. Ve hucr b. 'Îsâ’nın dahi adıdır ki o el-Edîr demekle mülakkabdır. Ve bunda zamm-ı 'ayn dahi câ’izdir: عُسْرٌ ['usr]le عُسُرٌ ['usur] gibi. Ve حُجْرٌ [hucr] Harâma dahi ıtlâk olunur.