(a. i.) : insanın tabîatincte olan yavaşlık, yumuşaklık.

iz. ar. Tabîat yavaşlığı, tabîatta yumuşaklık ve sabır ve tahammül. hiddet ve gazâbın aksi: hilmin ifrâtı meskenettir.

اَلْخِلْمُ [el-hilm] (hâ’nın kesriyle) Dost ve sadîk ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ خِلْمُهُ أَيْ صَدِيقُهُ Ve bir adamın hem-demine denir; yukâlu: هُوَ خِلْمِى أَيْ صَاحِبِي Ve âhû yatağına denir, ‘alâ-kavlin ormanlık içre ittihâz eylediği ine denir.Ve şey’-i ‘azîm ma’nâsınadır. Ve koyun böbreğinin yağına denir;cem’i أَخْلَامٌ [ahlâm] ve خُلَمَاءُ [hulemâ’] gelir,عُلَمَاءُ [‘ulemâ’] vezninde.

s. (pl. خلما , اخلام) A friend, an associate.

اَلْخِلْمُ [el-hilm] (hâ’nın kesri ve lâm’ın sükûnuyla) Dost, sadîk ma’nâsına. Ve خِلْمٌ [hilm]in aslı كِنَاسُ الظَّبْيِ dir, ya’nî âhû yatağıdır ki ma’nâ-yı ünsü müş’irdir.