اَلْحِلْقُ [el-hilk] (hâ’nın kesriyle) Mülk ve imâret hâtemine denir ki selefte pâdişâh ve emîr olanlar mahsûs mühr ittihâz edip ve nâs bir kimseyi kendilere şâh ve emîr ittihâz eyledikte şâhlığını nâtık mühr kazdırıp ba’de’l-bey’at pâdişâh ve emîre i’tâ ederler idi. Ve hâlen selâtîn-i 'izâm hazerâtına mahsûs tuğralı mühr o kâ’ide üzeredir ve vezîr-i a’zamlara i’tâ eyledikleri mühr-i sadâret dahi o kabîldendir. Ba’zılar dedi ki hâtem-i mezbûrun kaşı olmayıp sâde gümüşten olur idi ki ism ve resmi ona mahkûk olur idi; yukâlu: فُلاَنٌ أُعْطِي الْحِلْقَ أَيْ خَاتَمَ الْمُلْكِ يَعْنِي أُمِّرَ Ve حِلْقٌ [hilk] Mâl-ı kesîre ya’nî mevâşî-i kesîreye ıtlâk olunur; حَلاَّقٌ [hallâk]ın kılları tırâş eylediği gibi nebâtâtı tırâş eder oldukları bâ’is-i tesmiyedir.