(a. i.) : (bkz. : hütûn).

اَلْهَتْنُ [el-hetn] (نَتْنٌ [netn] vezninde) ve اَلْهُتُونُ [el-hutûn] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) ve اَلْهَتَنَانُ [el-hetenân] (fetehâtla) ve اَلتَّهْتَانُ [et-tehtân] (تَذْكَارٌ [tezkâr] vezninde) Yağmur birden dökülmek ma’nâsınadır; 'alâ-kavlin bu هَطْلٌ [hatl] dedikleri yağmurdan ziyâde olur ki bora olur yâhûd muttasıl olmak üzere za’îf yağmak yâhûd bir sâ’at kesilip sonra yine yağmak üzere yağmak ma’nâsınadır; yukâlu: هَتَنَتِ السَّمَاءُ هَتْنًا وَهُتُونًا وَهَتَنَانًا وَتَهْتَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا انْصَبَّتْ أَوْ هُوَ فَوْقَ الْهَطْلِ أَوِ الضَّعِيفُ الدَّائِمُ أَوْ مَطَرُ سَاعَةٍ ثَمَّ يَفْتَرُ ثُمَّ يَعُودُ

aşağıbak.