هَنَّا [hennâ] ve هَاهَنَّا [hâ hennâ] ve هَنَّاكَ [hennâke] ve هَا هَنَّاكَ [hâ hennâke] (hâ’ların fethi ve nûn’ların teşdîdiyle) Ba’îde işaretlerdir, lisânımızda “ora” ile ta’bîr olunur. Ve 'Arablar dostuna هَاهُنَا وَهُنَا derler ki hâ’ların zammıyladır, أُدْنُ ve تَقَرَّبْ ma’nâsına ki “Bana pek yakın gel” demektir. Ve sevmediği adama هَاهَنَّا وَهَنَّا derler ki hâ’ların fethi ve nûn’ların teşdîdleriyle تَنَحَّ بَعِيدًا ma’nâsınadır ki “Benden dûr ol” ma’nâsına gûyâ ki ism-i fi’l mevki’inde isti’mâl ederler. Ve هُنَا [hunâ] (hâ’nın zammı ve elifin kasrıyla) Ma’rifet-i lehv ü la’ib ma’nâsınadır. Ve هُنَا [Hunâ] Bir mevzi’in adıdır. Ve gâh olur ki 'Arablar مِنْ هَنِي derler, hâ’nın fethi ve nûn’un kesri ve yâ’nın sükûnuyla مِنْ هُنَا diyecek yerde ve gâh olur ki أَنَا ve أَنْتَ kelimelerinin hemzelerini hâ’ya ibdâlle هَنَا ve هَنْتَ derler.

اَلْهَنِينُ [el-henîn] (hâ’nın fethi ve nûn-ı evvelin kesri ve meddiyle) Bir nesneyi ârzû edinip ona dikkat etmek; yukâlu: هَنَّ يَهِنُّ هَنِينًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا حَنَّ Ve هَنِينٌ [henîn] Ağlamak ma’nâsına dahi gelir, bükâ gibi. Ve هَنَّا [hennâ] (hâ’nın fethi ve nûn’un teşdîdiyle) Gâh olur mekâna işâret olunur هُنَا gibi, nitekim ba’zı eş’ârda vâki’ olmuştur.