هَلْ [hel] (hâ’nın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Harf-i istifhâmdır. Kaçan onu ism kılsan lâm’ı müşedded kılarsın. halîl eyitti: Ebu’d-Dukayş’e هَلْ لَكَ فِي ثَرِيدَةٍ dedikte eyitti: أَشَدُّ الْهَلِّ Ya’nî lâm’ı müşedded kıldı, harf-i usûl ismde tekmîl olunsun diye. İbnu’s-Sikkît eyitti: Kaçan sana هَلْ لَكَ كَذَا deseler لِي فِيهِ dersin yâhûd إِنَّ لِي فِيهِ veyâhûd مَا لِي فِيهِ dersin ve إِنَّ لِي فِيهِ هَلًّا demezsin, zîrâ هَلْ لَكَ فِي كَذَا kavlinde takdîr هَلْ لَكَ فِيهِ حَاجَةٌ tir, pes حَاجَةٌ hazf olunmuştur, karîne makâmla ma’lûm olduğuna binâ’en. Çünkü sâ’il su’âlinde hazf etti, mucîb dahi cevâbında hazf eyler. Ve هَلْ [hel] gâh olur قَدْ ma’nâsına isti’mâl olunur; minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ﴾ (الإنسان، 1) مَعْنَاهَا قَدْ أَتَى قَالَهُ أَبُو عُبَيْدَةَ Ve gâh olur هَلْ [hel] مَا [mâ] ma’nâsına olur; yukâlu: “هَلْ هِيَ إِلَّا تَطْلِيقْ” وَلِهَذَا أَدْخَلْتَ إِلَّا