is. ar. cm. hazâin. [tr. zebân-zedi: hazne] 1. Akçe konup muhâfaza edilen yer, vezne, sandık: hazîne-i devlet, Hazîne-i Mâliye. [Mâliye Nezâreti’ne yalnızca “hazîne” dahi denir.] 2. Zî-kıymet şeyler hıfzına mahsus yer, depo. 3. Akar suyun veya yağmur suyunun birikip hıfz olunduğu yer, sarnıç, depo; su hazînesi dahi denir. 4. Top ve tüfek barutunun konduğu yer. 5. Medfûn mal, defîne. 6. İrin biriken yer. 7. Nukûd ve sâir zî-kıymet şeylerden ibaret yük. 8. Vaktiyle on altı bin kuruş miktarı.

a. & s., fem. of خزین 1. Any thing stored up; especially, money or jewels; treasure. 2. Money or treasure in bags or chests carried in charge of a courier or caravan, etc. 3. Buried or hidden treasure. 4. A treasury; especially, the public treasury, the exchequer. 5. A closed reservoir for water, constructed above ground. 6. A chamber of a gun or a mine. 7. A sum of 36.000 Turkish “purses” of money, i.e., L.T. 180,000.