اَلْخَطْرُ [el-hatr] (سَطْرٌ [satr] vezninde) Bir nev’ iri ve büyük ölçek adıdır. Şârih der ki ehl-i Şâm beyninde müte’âreftir. Ve خَطْرٌ [hatr] Deve kısmının butları üzere bevl ve ba’rlarında keçe gibi yapışıp mün’akid olan çakıldağa denir; bunda hâ’nın kesriye de câ’izdir. Ve ufk üzere arkuru zuhûr edip duran buluta denir. Ve خَطْرٌ [hatr] Şeref ve şân ve menzilet ma’nâsınadır; bunda fethateynle de câ’izdir; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ الْخَطْرِ وَالْخَطَرِ أَيِ الشَّرَفِ

vn. An acting treacherously or deceitfully; treachery; deceit.

v. n. 1. A raising and poising a stone, etc. 2. An upraising the right fore-finger in declaring the unity of God.

vn. & s. A beating; or, a beating to earth.

اَلْحَتْرُ [el-hatr] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Masdar, az bahşiş etmek ma’nâsına; tekûlu: حَتَرْتُ لَهُ شَيْئًا أَحْتِرُ حَتْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve حَتْرٌ [hatr] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Hayme etekleri yerden yukarı oldukta bir perde asmak; yukâlu: حَتَرْتُ الْبَيْتَ حَتْرًا وَذَلِكَ إِذَا ارْتَفَعَ أَسْفَلُ الْخَبَاءِ عَنِ الْأَرْضِ فَوَصَلَتْ بِهِ سِتْرًا Ve حَتْرٌ [hatr] Bir nesne tatmağa dahi derler; yukâlu: مَا حَتَرْتُ الْيَوْمَ شَيْئًا أَيْ مَا ذُقْتُ

اَلْخَتْرُ [el-hatr] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Gadr etmek; yukâlu: خَتَرَهُ أَيْ ظَلَمَهُ

اَلْخَطْرُ [el-hatr] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) ve اَلْخَطَرَانِ [el-hatarân] (fethateynle) Deve kuyruğun merreten ba’de uhrâ kaldırıp uyluğuna vurmak; yukâlu: خَطَرَ الْبَعِيرُ بِذَنَبِهِ يَخْطُرُ خَطَرًا وَخَطَرَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve gönder titreyip hareket etmeğe dahi derler; yukâlu: خَطَرَ الرُّمْحُ يَخْطُرُ أَيِ اهْتَزَّ Ve إِهْتِزَازٌ [ihtizâz] zâ’eyn-i mu’cemeteynle titremektir. Ve خَطَرَانٌ [hatarân] Yürürken salınmağa derler. Ve خَطَرَانُ الدَّهْرِ [hatarânu’d-dehr] Zamânenin musîbetleri ve âfetleridir; yukâlu: خَطَرَ الدَّهْرُ خَطَرَانَهُ كَمَا يُقَالُ ضَرَبَ ضَرَبَانَهُ