اَلْحَثَرُ [el-haser] (hâ’nın ve sâ-yı müsellesenin fethiyle) Bedende hurde hurde sivilceler çıkmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَثِرَ الْجِلْدُ حَثَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَثِرَ Ve gözün kapağında kezâlik kızıl kızıl sivilceler peydâ olmak, 'alâ-kavlin ağrıdan nâşî kapaklar gılzatlanıp huşûnet bulmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَثِرَتِ الْعَيْنُ إِذَا خَرَجَ فِي أَجْفَانِهَا حَبٌّ حُمْرٌ أَو غَلُظَتْ أَجْفَانُهَا مِنْ رَمَدٍ Ve bir nesne gılzatlanıp dahâmet peydâ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: حَثِرَ الشَّيْءُ إِذَا غَلُظَ وَضَخُمَ Ve bal ve pekmez makûlesi mütegayyir olmağa yüz tutmakla dâne dâne olmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَثِرَ الْعَسَلُ إِذَا تَحَبَّبَ لِيَفْسُدَ Ve bolalmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَثِرَ الشَّيْءُ إِذَا اتَّسَعَ Ve حَثَرٌ [haser] Bir nesnenin عَكَرٌ ['aker]ine ve tortusuna denir; yukâlu: مَا أَكْثَرَ حَثَرُ الزَّيْتِ أَيْ عَكَرُهُ Ve misvâk ağacının yemişine denir, بَرِيرٌ [berîr] gibi. Ve حَثَرُ الْعِنَبِ [haseru’l-‘ineb] henüz pek ve ekşi olan üzüm koruğuna denir. Ve salkımın yenice zuhûr eden dânesine denir. Ve bir nev’ kırmızı mantarlara denir ki kumsal yerlerde biter, geriden toprak kümesi zann olunur, kazılıp açıldıkta kumluk altında görünür. Müfredi حَثَرَةٌ [haseret]tir hâ’yla.