اَلْحَلَأُ [el-hale’] (fethateynle) عُقْبُولٌ [‘ukbûl] ma’nâsınadır ki dudakta hâdis olan hurde sivilcedir, uçuk ta’bîr olunur, ekserî hummâ-yı gıb ‘ârızasında zuhûr eylemekle Fârisîde teb-hâle derler. Ve حَلَأٌ [hale’] Masdar olur, derinin yüzü tüylü ve vesah-nâk olmak ma’nâsınadır ki kazıyıp sıyırmadıkça dibâgate vaz’ olunmaz; yukâlu: حَلِئَ الأَدِيمُ حَلَئًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَارَ فِيهِ التِّحْلِيءُ Gerçi edîm, deriden ahasstır, lâkin şârih اَلْجِلْدُ [el-cild] kelimesiyle tefsîr eylemiştir. Ve اَلْحَلَأُ [el-hale’] Hastalık 'akibinde dudak uçuklamak ma’nâsınadır; yukâlu: حَلِئَتِ الشَّفَةُ إِذَا بَثُرَتْ بَعْدَ الْمَرَضِ