اَلْأَحْبُلُ [el-ahbul] (hemzenin fethi ve bâ’nın zammı ile) Kezâlik cem’i. Ve حَبْلٌ [habl] 'Ahd ve emâna dahi derler. Ve “emân” kurb ma’nâsına karîb ma’nâdır. Ve حَبْلٌ [habl] Visâle dahi derler, bu sebebden uzanan kuma حَبْلٌ [habl] derler رَمْلٌ مُسْتَطِيلٌ ma’nâsına. Ve حَبْلُ الْعَاتِقِ [hablu’l-‘âtik] Bir sinirdir omuzda. Ve حَبْلُ الْوَرِيدِ [hablu’l-verîd] Bir damardır boyunda. Ve حَبْلُ الذِّرَاعِ [hablu’z-zirâ’] Bir damardır kolda. Ve fi’l-meseli: “هُوَ عَلَى حَبْلِ ذِرَاعِكَ” أَيْ فِي الْقُرْبِ مِنْكَ