is. ar. cm. hiyel. 1. Aldatacak tarz ve tertip, oyun, mekr, hud‘a: bana hîle yaptı, oyunda hîle ediyor. 2. Sahtekârlık, bir malın hâlisiyyet ve sâfiyetini bozacak şey, kıymetsiz bir şey karıştırma: oralarda çıkan sâde yağa hîle yapmışlar, hîle karıştırmasalar emsâlsiz olur; bu sirkede hîle vardır. [Arabîde ekseriya çâre ve tedbîr manasıyla kullanılırsa da lisânımızda o mana ile asla kullanılmaz.]

s. (pl. حیل) A means of compassing one’s object; a wile, artifice, stratagem, trick, device; especially, cheating, fraud.