a. (fem. حارە) 1. Hot; warm. 2. Very hot; sultry. 3. Difficult, disagreeable, distressing.

a. That pricks or scratches, irritates, annoys.

mh. Bol ve serbest akan bir şeyi tasvîr ederek mükerrer kullanılır. bkz. خاريل harıl.

s. Forخار , q. v.

mh. Bol ve serbest akan bir şeyi tasvîr ederek mükerrer kullanılır. bkz. خاريل harıl.

mh. Bol ve serbest akan bir şeyi tasvîr ederek mükerrer kullanılır. bkz. خاريل harıl.

(f. s.) : 1) hor hakir, aşağı, bayağı. 2) yiyici, yiyen. Merdüm-hâr (insan yiyen) : yamyam. Mey-hâr, Meyhâr : içki içen, sarhoş. Şîr-hâr (süt içen) : küçük çocuk. Gam-hâr : kederli, sıkıntılı.

(f. i.) : diken.

(a. s.) : yıkılmış, (bkz. : mün-hedim).

اَلْهَائِرُ [el-hâ’ir] (حَائِرٌ [hâ’ir] vezninde) ve اَلْهَارُ [el-hâr] İnhidâm ma’nâsına olan هَوْرٌ [hevr]den ism-i fâ’ildir, aşağıya uçup yıkılmağa yüz tutmuş binâya denir, tepeden aşağıya uçan kum ve toprak gibi. Ve هَارٌ [hâr] Za’îf ve sâkıt ve nâ-tüvân adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ هَارٍ بِالْجَرِّ وَهَارٌ بِالرَّفْعِ أَيْ ضَعِيفٌ Şârih der ki cerr sûretinde hemze-i هَائِرٌ [hâ’ir] ‘akib-i râ’ya nakl olunup هَارِئٌ olduktan sonra iskât olundu ve ref’ hâletinde hemze hazf olundu. Ve هَارٌ [hâr] Felâket-zede adama denir; yukâlu: رَجُلٌ هَارٌ أَيْ ضَعِيفٌ سَاقِطٌ مِنْ شِدَّةِ الزَّمَانِ