s. 1. A large tray which serves as a dining-table. 2. A chopping-board for meat. 3. Food, victuals; a meal. 4. One’s board.

a. Who reads, recites, or chants.

i. Emîr, hâkim, hükümdâr: Buhârâ, Hîve, Herat hânı. ─ Selâtîn-ı Osmâniye esâmîsine ilhâk olunur: Sultân Osman Gâzî Hân.

s. 1. A sovereign; especially, a title of the Ottoman Sultan (always following his name). 2. A title given by the king of Persia to many officials. 3. A title assumed in central Asia by sovereigns and by chiefs. (Said to be from the Chinese, khang, ang, or ung signifying king.) .

i. Emîr, hâkim, hükümdâr: Buhârâ, Hîve, Herat hânı. ─ Selâtîn-ı Osmâniye esâmîsine ilhâk olunur: Sultân Osman Gâzî Hân.

i. Emîr, hâkim, hükümdâr: Buhârâ, Hîve, Herat hânı. ─ Selâtîn-ı Osmâniye esâmîsine ilhâk olunur: Sultân Osman Gâzî Hân.

(f. i. c. : hânât) : 1) han, kervansaray, otel. 2) dükkân, meyhane.

(i. i. c. : hânân) : hükümdar, hakan.

(f. i.) : 1) yemek sofrası; üstüne yemek konulan tepsi, sini. 2) ahçı dükkânı. 3) yemek, (bkz. : taam).

اَلْخَانُ [el-hân] Dükkâna denir, حَانُوتٌ [hânût] ma’nâsına yâhûd dükkân sâhibine denir. Ve tüccâr sâkin olduğu mahalle denir ki lisânımızda dahi hân ta’bîr olunur. Şârihin beyânına göre bunlar Fârisîden mu’arreblerdir, niteki eve “hâne” derler.