fl. 1. İçeri varmak, sokulmak, duhûl, vülûc etmek, dâhil olmak; çıkmak mukâbili: eve girdi, yılan deliğe girdi. 2. Araya sıkışmak, karışmak: meclise, kalabalığa girdi. Ben öyle adamların içine giremem. 3. Bir silk ve sınıfa katılmak, sülûk etmek: askere, tarîka,mektebe girdi. 4. Sığmak, istî‘âb olunmak: mızrak çuvala girmez. 5. Geçmek, sirâyet etmek, sirâyet edip yayılmak, intişâr etmek: koyunlara kelebek girdi. Düşman askerine hastalık girdi. eve ateş girdi. ve mc: rahatsızlık girmek. 6. Karışmak, müdâhale etmek: ben öyle işe giremem. O, münâkasaya hiç girmedi. 7. Gelmek, başlamak, hulûl etmek: muharrem girdi. Yaz giriyor.

v. i. (aor. گیرر) 1. To enter. 2. To come in. 3. To get into a space, to be held or contained in it. 4. To enter upon, to begin. 5. To penetrate or sink into a substance.