fl. mz: gelir, gelür. 1. Beriye hareket etmek, mecî’, vürûd, iyâb, âmed: pederim dün geldi; her akşam eve gelir; çocuklar şimdimektepten gelecektir. 2. Geri dönmek, avdet, rücû’ etmek: gidip gelme = azîmet ve avdet: gittiği yerden gelmez; git ama çabuk gel. 3. Girmek, hulûl etmek, başlamak, olmak: yaz geldi; ramazan geliyor, tatil, imtihan geliyor. 4. Yetişmek, vusûl, muvâsalat etmek: vapur kaçta gelir? Kervan yarın gelir. 5. Zuhûr etmek, peydâ olmak, tebâdür eylemek, hâsıl olmak: kendisine bir alıklık geldi; iki günde bir sıtma gelir; hatırıma, aklıma geldi. 6. Dokunmak, isâbet etmek, rast gelmek: başına bir taş geldi; kendisine bir musîbet gelmiş; gelen çekilecek. 7. Uymak, uygun ve muvâfık olmak, yakışmak: bu palto bana gelmez; bu kıyâfet benim yaşta bulunanlara gelmez; bu hesap işinize gelir mi? 8. Tesâdüfen olmak, bulunmak, çıkmak, tesâdüf etmek: o çizme bana dar, kısa geldi; yediğim yemek mideme ağır geldi; yağan yağmur mezrûâta çok iyi geldi. 9. Görünmek, zan olunmak: bu yol bana pek uzun geldi; bu meyve size acı gelmedi mi? Bana öyle geliyor ki = zannediyorum. 10. Çekmek, tahammül etmek, dayanmak: bu at buna gelmez; en çok yürümeye gelmem; o adam şakaya, lâtîfeye gelmez. 11. İntâc olunmak, netice sûretiyle hâsıl olmak, müncer olmak: bundan ne gelir? Bundan çok şey gelebilir; bu hal neden gelir. 12. Musâb ve dûçâr olmak, uğramak: âha gelmek; âhıma geleceksiniz. 13. Îrâd olmak, vâridat ve âidât sûretinde hâsıl olmak: çiftlikten, akârdan, vakıftan kendisine senede birkaç bin kuruş gelir. 14. Kabul etmek, muvâfakat eylemek: akıbet benim sözüme geleceksiniz; o da benim re’yime geldi. 15. Kâbil olmak, uymak: hesaba, kaleme, imlâya târîfe gelmek = kâbil-i hesap, kâbil-i tahrîr, kâbil-i tarîf olmak. 16. Sudûr etmek, sâdır olmak: benden öyle iş gelmez; o adamdan öyle bir iş gelebilir mi? 17. Yalandan göstermek veya görünmek: görmezden gelmek = görmez gibi olmak. Bilmezden gelmek = bilmez gibi olmak, tecâhül etmek.