(a. i. c. : gurûb) : 1) Güneş’in battığı taraf, günbatısı, batı. 2) memleketimiz yö nüne göre Avrupa.

iz. ar. 1. Güneşin battığı cihet, ufkun gurûb-ı şems ciheti, batı: şarktan garba doğru uzanıyor; yolun garbında, garb tarafındadır; garb-ı şimâlî = garb ile şimâl arasında olan cihet; garb-ı cenûbî = garb ile cenûb arasındaki taraf. 2. Bi’n-nisbe güneşin battığı tarafta bulunan yerler, mağrib: garba seyâhat etti; garbdan geliyor; garb memâliki; Afrika’nın garbı. 3. Bizim yerlere nisbetle Avrupa memâliki: Garb edebiyatı; Garb medeniyeti. 4. Afrika sevâhil-i şimâliyesinin garb tarafları ve daha doğrusu Mısır’dan başka bütün sevâhil-i şimâliyyesi, Berber memâliki: Garb ocakları = vaktiyle Cezâyir ve Tunus beylikleri; Trablusgarb = Trablus şehri ve vilâyeti.

s. 1. The west point of the horizon; a west or westerly direction; the west. 2. The edge of a sword, etc. 3. Sharpness. 4. Vehemence. 5. (pl. غروب) A tear. 6. (as 5) A lachrymal duct. 7. (as 5) A flow of tears. 8. The savin, juniperus sabina.

s. or a. An arrow or stroke of fate that strikes one as if by chance.

اَلْغَرْبُ [el-garb] (gayn’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) ve اَلْمَغْرِبُ [el-magrib] (mîm’in fethi ve râ’nın kesriyle) Bi-ma’nân vâhid. Ve غَرْبٌ [garb] Diye göz yaşı çıkacak yere dahi derler; cem’i غُرُوبٌ [gurûb] gelir. Ve her göz için غَرْبَانِ [garbân] vardır, biri göz pınarında ve biri göz kuyruğunda. Asma’î eyitti: غَرْبٌ [garb] bir marazdır ki göz yaşının 'ale’d-devâm akmasın îcâb eder; yukâlu: بِعَيْنِهِ غَرْبٌ Ve dişin keskin olması ve âbdâr olması. Ve غَرْبٌ [garb] Büyük kovaya de derler, delv-i 'azîm ma’nâsına. Ve kılıcın keskinine dahi غَرْبٌ [garb] derler. Ve her nesnenin keskinine غَرْبٌ [garb] derler; yukâlu: فِي لِسَانِهِ غَرْبٌ أَيْ حِدَّةٌ Ve feresin غَرْبٌ [garb]ı o yürümesinde olan hiddetidir; tekûlu: كَفَفْتُ مِنْ غَرْبِهِ Veفَرَسٌ غَرْبٌ أَيْ كَثِيرُ الْجَرْيِ Ya’nî ziyâde yürügen. Ve غَرْبٌ [garb] Şol damara derler ki göz yaşı aktığı yerde olur, nâsır gibi, dâ’imâ sulanmadan hâlî olmaz.