i. 1. Kuvvet, tâkat, kudret, tâb, tüvân, vüs’, iktidâr: gücüm yetmiyor; gücü yettiği kadar. 2. Zor, cebr, şiddet, unf, kahr. 3. Zahmet, suûbet, zorluk, müşkilât: güçle yapabildi. 4. Elem, keder, ızdırap, dargınlık, infi’âl: gücüme gitti; adamın gücüne gider. [bu mana ile ekseriya böyle “gitmek” fiiliyle kullanılır.] 5. İş, kâr, şuğl, meşguliyyet, gâile: iş güç yok; onun işi gücü budur. [bu mana ile ekseriya “iş” müterâdifiyle beraber kullanılır.] ≡ sıf. Zor, zahmetli, müşkil, sa’b, müteassir, sarp, çetin: güç iş; güç ders; ızhârı da güç, izmârı da güç.