i. 1. Rıhlet, intikâl, hicret: birçok kuş ecnâsı mevsime göre iklimden iklime göç ederler. 2. Taşınma, nakl-i hâne: yazın yalıya göç eder; oturduğum ev satıldığı için diğer bir eve göç edeceğim. 3. Bir yerden haymeleri kaldırıp başka bir yere konma: akvâm-ı bedeviyye dâimâ göç ederler. 4. Kaçma, saklanma, erkeğe görünmeme: kaç göç = nâ-mahremiyyet: bizim evde kaç göç yoktur = nâ-mahrem bulunmuyor. 5. Ev eşyası, mefrûşâtla mutfak vesâire evânîsi: bir göç geçiyor, acaba kimindir? Göç arabası; kendileri gitti, göçleri geride kaldı.

s. 1. The act or condition of changing one’s place; a move; a migration. 2. Death, as a migration to the other world.