(a. i. c. : feterât) : 1) iki peygamber veya pâdişâh arasında peygambersiz veya pâdişahsız geçen zaman. Devr-i fetret : fetret devri, zamânr. [Osmanlı târihinde : Yıldırım’ın mağlubiyetiyle Çelebi Sultan Mehmed’in idareyi ele alışı arasında geçen sekiz senelik müddeti. 2) iki vak’a arasındaki zaman. 3) hek. iki sıtma nöbeti arasında geçen zaman. 4) uyuşukluk, za’f. (bkz. : fitret).

اَلْفَتْرَةُ [el-fetret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) İki peygamber-i zî-şân mâ-beyninde olan zamâna ıtlâk olunur, vahy ve ahkâm-ı semâvînin vakt-i sükûneti olduğu için. Kâle’ş-şârih ve minhu kavluhu ta’âlâ; ﴿عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ﴾ أَيْ سُكُونِ حَالٍ عَنْ مَجِيءِ رَسُولٍ Ve فَتْرَةٌ [fetret] Bir cins balık adıdır ki üzerine bir adam ayağıyla bastıkta ayağına elbette süstlük 'ârız olur, terlemeyince zâ’il olmaz. Şârih der ki bu bi-'aynihi رَعَّادَةٌ [ra’’âdet] dedikleri balıktır, hâlen nehr-i Nîl’de mevcûddur.

vulg. fitret, s. 1. Languor, weakness. 2. An interval of time between successive prophets sent by God to recall man to the faith; also, an interval between any two successive events. 3. (pl. فترات feterât) An interregnum between one reign and the succeeding one.

اَلْفَتْرَةُ [el-fetret] (fâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Za’f ve inkisârdır. Ve فَتْرَةٌ [fetret] Hak ta’âlânın resûllerinden iki resûlün mâ-beynine dahi derler.